BİZTopraktan aldık canı, toprağa veriyoruz Sevene sevdalıydık, dün ne isek o yuz biz. Sevgiler ektik öze, gülünü deriyoruz Yüreği yananlara, kana kana suyuz biz. İki cihan yâr olmak, bizde vefanın adı Yaşanır vuslat anı, tarif edilmez tadı Mavilerde uçarken, neyse kuşun kanadı Aydınlık ufukları, hedef seçen buyuz biz. Özü doğru olanın, sözü gitmez yellere Unutmayız seveni, gitsek yaban ellere Bizde sevda gönülde, düşürmeyiz dillere Kökü toprakta olan, başı gökte soyuz biz. Belki güneşi tutup indiremedik düze Lakin huzurun şekli, güneş olmakta wyüze Bakışlar tebessümde, hacet kalmaz bir söze Bir ömür sevdiğine; "Hanım" diyen boyuz biz. Yanan sineye çare, olmaz sevgiden başka Herkesi alamayız, gönül denilen köşke Dağları ova eder, insan gelince aşka Ellerin birleştiği, düğün dernek toyuz biz. Ahmet MORAN |
'' İki cihan yâr olmak, bizde vefanın adı''
Şimdilerde Vefa diye bir şey yok sanıyordum varmış bu şiir bana olduğunu gösterdi içtenlikle kutluyorum
Saygımla