BİR SIRörülmemiş şiirin duvarları üstüme üstüme yıkılır ben ki; hep önlerinde ağlardım onlara yüreğimi yazardım günahlarımı saklardım her kafam attığında insafsızca yumuruklardım savurganlığım basiretsizliğimin bedeli mi yoksa en basitinden ’kaderin bir cilvesi mi?’ yine hangi münasebetsizliğime kızdın ki ben ki; taşlarını kopan akıllardan çaldım harcını mantıktan yaptım hani seni gerçeklerle sıvayacak budalaca boyayacaktım yine vurdum-duymazlığımın menzili şu pervasız ellerimin adağısın henüz örmeden üstüme yıkılırsın beni öylece nefessiz bırakırsın müteekitsin maalesef şiir tadında yaşamayı akılla olur sanırsın ama oysa bir sevda tadında yaşamanın yolu inan ama inan ki...! koca-koskoca ‘‘bir torba patates kadar’’ aptal görünmekten geçer |
ilk işim patateslerii maviye boyayıp kızratmak olucak....:)
kutlarım.....
sevgimle....