Ağla ağla
Ne çok darbe aldın ne çok yaralandın gönül
Rüzgarın uğultusu, yalnızlığın sitemi, sevginin yokluğu Hepsi senin suçun muydu gönül Ağla ağla.. Vay, sesinin yokluğuna vay, gönül kuraklığına Yutkun derin nefes al yaşamak adına Kendini as gitarın her bir teline Dök sözlerini her bir nameye har olup kendini yakma Çekinme fırtınanın ardı sıra dökülen yapraklara Kırılan dallara Yeniden yeşerir yeniden görür baharı Sessizliğini de, yazamazsın Ağla ağla… Gidip de, dönemediğin yollar yıkıldı Doğduğun yerleri sel aldı Çocukluğun oymalı sütunlarda, bir adın kaldı Memleketin mahşer yeri Bu hüzün bu keder yok eder bizi Bir gecede ağaran saçlarına ağla ağla.. Gittiğin uzaklara, tuttuğun dileklere Yok, olan umutlara Ağla Ağla.. 04.Ağustos 2018 Manisa Özlem ÇETİN |
Rüzgarın uğultusu, yalnızlığın sitemi, sevginin yokluğu
Hepsi senin suçun muydu gönül
Ağla ağla..
Özlem Çetin
Yapma be kardeşim!
Ağlatacaksın beni
Şiir sanatında yeni bir çığır açıyorsunuz
yeni bir ekol !
Haberiniuz olsun!
Müjdemi bir şiir olarak isterim
Bir duygu bunca güzel doğanın
dilinden esinle mi
dile getirilir, yansıtılır!
Buna da büyülendim!
Not: Yorumlarım için
'Seçkin Yorum' yorum butonuna
dokunursunuz,sanırım!
Büyülenmiş bir okurunuzdan!