Kelebeğin Vuslatı
Derin bir boşluğun tam ortasına
Düşen bir kelebek kanat çarpıyor Belli ki kapılmış nâr sevdasına Ömrünü verecek bir yâr arıyor Varını yoğunu almış sırtına Sonsuz yolculuğa çıkacak gibi Hiç bir sitemi yok kendi bahtına Vuslat ateşini yakacak şimdi Yaşamı sığdırıp küçük bir ana Ateşe pervane oluyor canlar? Bir huşû icinde, koşarken câna Yanmanın şevkini bilenler anlar Her aşkın emeli, vuslattır dostlar Bunun bir bedeli, ederi olur O mutlak gercege, gider tüm yollar Benlikten geçenler, vahdeti bulur İbrahim Taşdemir |
Şiirlerinizi beğenerek okudum, kutlarım...
Gönül dolusu mutluluklar sunarım...
.................................................Saygı ve selamlar..