ADIMLARIMDA VUSLATGölgeme düştü anılar Yürüdükçe ağlıyor ay Adımlarda vuslat... Oysa sıcaktı gözlerimizde yaz Baharda yapraklarımız vardı kuruyan Toprak kokusuna gömülürdü acılar Kapadıkça gözlerimizi Bir anı büyürdük. Bir zaman geçerdi sessiz Bir zaman mutlu Şimdi... Hayat, zor zamanlar koydun küçük avuçlarımıza Kanayan dizlerimizin kabuk bağlamasını beklerken biz En derin sularında hissettik tuz yanığını Gözyaşlarımızın tadını unuttuk çoktan Sancılı gecelere isyan ederken içimizdeki çocuk Anladık artık çok geç Zaman suçlu. Bileklerde kelepçe -ANNE SÖYLE GÜNEŞ ARTIK GİTMESİN- Çocukluğumuzun eksik notalarında Büyüdük biz Şimdi biraz tutuk hayata söylemler Ruhumuz kırgın. |