YOL"Seksen yıllık koca ömür..." demek kolay söz içinde, Acı-tatlı bunca anı...dönüp baktım; toz içinde.... Gelip geçmiş fark etmeden, sevinciyle, kederiyle, Bazen bahar, bazen kışlar yaşamışım yaz içinde... Hayat bazen yoluma hep bir çok gizli engel serdi, Ben Rabbime sığındım hep, dert etmedim hiç bir derdi. En ümitsiz günlerimde, hayat hep bir ümit verdi Güler yüzlü narlar buldum, benzi sarı güz içinde... Bazen, yanlış yapar kendim üzülürüm için için, Hayat, bizi saptırmaya tuzak kurar, bilmem, nîçin. Doğru izden yürümek şart, doğru yere varmak için, Onu bulmak, ne de zormuş, bunca yamuk iz içinde... Yüreğime ateş düşse, ellerimle külledim hep, Canlı- cansız, incitmeden, sevgi ile elledim hep. Hiç düşmanım olmamıştır, herkesi dost belledim hep, Kimi vurup kaçtı, gitti, kimi türlü naz içinde... Bazen gönül efkârlanır, içime bir şiir düşer, Ya da eski bir şarkının güftesinde neler yaşar.. Hele bir de udun sesi... Taş plâktan hüzzam taşar, Udum inler, ben dinlerim, hüznüm var bu saz içinde... Sevdaların çağı geçmiş, renkler solmuş, sesler dinmiş, Yaşlı gönlün üzerine kapkara bir bulut sinmiş. Güneş batmış, ay karanlık, ışıkların hepsi sönmüş, Yalnız bitkin bir mum yanar, sol göğsümün az içinde... Hayat, sanki vedâ için yüzümüze güler şimdi, Yolun sonu gelmiş, yolcu bu gerçeği bilir şimdi. Hayâl etmek, yaşamaktan daha kolay gelir şimdi Bazen dalar, kaybolurum, bir çift yeşil göz içinde... Ünal Beşkese (2 /12 / 2017) ( 4+4+4+4 duraklı hece) |