AĞLASIN KALDIRIM UTANSIN SOKAK
Her çocuk, günahsız gelir dünyaya.
Sonraları başlar korkulu rüya. Bir izbe, bir metruk, bir kuytu veya, Bir köprü altında,elinde tiner; Dünyası boşlukta döner ha döner. Sahipsiz bir çocuk,yatağı sokak; Nasibi olmadı bir yanan ocak. Üç beş tahta yakıp az ısınacak. Ateşi daima içinde yanar; Dünyası boşlukta döner ha döner. Kimse ana gibi sarmadı onu. Kimse aramadı, sormadı onu. Babası bir kere görmedi onu. Acısı her zaman yürekte kanar; Dünyası boşlukta döner ha döner Önünden geçer de okul bilmezler. Tebessüm ederler hiç mi gülmezler. Gözyaşları akar durur silmezler Şevkat yağsa belki yangını söner; Dünyası boşlukta döner ha döner. Ceket yırtık pırtık,kundura patlak. Ayaz fena vurmuş,elleri çatlak; Ağlasın kaldırım,utansın sokak !.. Sıcak bir yuvayı özlemle anar; Dünyası boşlukta döner ha döner. Suçun kenarında ezik ve korkak; Beden yorgun,yürek gamlı,göz ıslak; Gece yorgan olup onu saracak. Hayatın tüm yükü sırtına biner; Dünyası boşlukta döner ha döner. Zannetmeyin sorun yalnız devletin; NİL diyor ki bu yük,bütün milletin Bu dert çok ağırdır,bu yol çok çetin. Bir el uzatılsa acısı diner; Dünyası boşlukta döner ha döner. NİLÜFER SARP______________ |
kanayan bir yaraya pek manidar dizelerle farkındalık yaratmışsınız
yüreğiniz dert görmesin
saygılar