GEÇ VAKTE KALMADAN.
/Kimi der; “dünya fani,” sever; sevgi helaldir.
Kimi giyer kefeni,bıraktığı melaldir./ Ne geç vakte kalaydım, ne de görmez olaydım Ne yurduna varaydım, halin sormaz olaydım Ne gezdiğin bahçede soluklanmak üzere Bilinmez bir lehçede göğsümü gere gere Karşında bağdaş kurup oturmasaydım keşke Ne yalancı hülyayla kapılmasaydım meşke Boz bulanık dereden suyu içmez olaydım Namerdin köprüsüne varıp geçmez olaydım Ne bilimmez diyara ne eski mekanına Gözleseydim yolunu, varmasaydım yanına Ne girerek dünyana soluduğun havayı Almadan göçsem dedim dün gece düş içinde Bir anda görmez oldum ne güneşi ne ay’ı Kalınca zindan gibi dağ başında bir inde Geçerken dolu dolu olmayan saatler mi? Beni hüzne gark eden, yoksa boş vaatler mi? Ne gerçekte olmayan, yaşamadığım anlar Ne sözünü tutmayıp şu canımı yakanlar Ne yeşeren dal gibi uzanan bir sarmaşık Ne bahtsız, karşılıksız seven garip bir âşık Olmayıp da dünyada kalaydım ötesinde Ya da ölüp gideydim çürüyeydim bir sinde Aşkımı ekmek gibi bölüp yiyen bireydim Bir gün göçüp gitmeden muradıma ereydim Bir şahika üstünde siluetim yayarken Mehtaplı bir gecede bakıp yâre doyaydım Yârle sohbetler edip umutlara kayarken Ah o gözler, cennetim; içinde kaybolaydım Ne sadağımdaki ok varıp hedefi yoklar Ne günlük meşakkatler, ne de eldeki çoklar Ne ince düşünüşten anlamaktadır maşuk Ne gezdiğim yollarda doğmuyor bana ışık Kalıp karanlıklarda nedense tökezlerim Burnumda tütüyor yar, bilmezler ki özlerim Ne kimsenin işine karışmaktır adetim Ne karışıp fitneyle doldurmaktır müddetim Yolun sonuna geldim bir karar anındayım Yâr bir kere güldü ya ömrümce yanındayım NİLÜFER SARP___________ |
Güzel bir sevda şiiri...
Böyle şiirleri okumayı seviyorum...
Gönlüne sağlık...
......................................... Saygı ve selamlar..