Acısı Kanayan Çocuk
Hey acısı gülüşe kanayan çocuk
Tadamadığın dünün çalkantılı Yarınına adım atmaktan endişeli Yorgun ayakların Hani adın Ömer, Enes, Ali olsa İsterse Leyla, yahut Ester ne fark eder Ağırlığına tahammülü yok bedenin Sağır zihinler sevgiyi nasıl anlasın? Aldanma düşü kirli gülüşlere çocuk Ey acısı süzgeçten sızıyan çocuk Ödenecek bedellerin toplamıysa Keşke dediklerimiz Pişmanlığı neden azat eyleyemeyiz? Mavi atlası paylaşan kanatlar kadar İbadethaneleri ihanet yuvası Helâl toprağı bölüşmeyen insanoğlunun Gülüşünle kilitle inançsızlara kapını Başlat içinde isyanı çocuk Be hey acısı fokurdayarak damlayan çocuk Özlem yığınına kurşunun tam isabet Kuşkulandığında yıkılan hayallerin Koyuver çığlıklarını hoş sadaca İbretlik iz kalsın senden geriye Nasılsa dönüş yok gidilen yerden Ölüm akınırken yalnızlığımın yoluna Açan güller nasılda sana benziyor Kaynayan acıların yönüyken rüzgâr çocuk |
İlhamınız coşkulu, gönlünüz heyecanlı ve kaleminiz kavi olsun...
Şiir sev, şiir yaz, şiir oku...
...................................... Saygı ve selamla.