Geçtin tenimden, geçtin ve gittin
Uzaklardasın artık
Alışmadım alışamadım henüz yokluğuna
Kandırmışım kendimi
Silinir sandıklarım silinmiyor asla..!

Şimdi, öyle bir yerdeyim ki
Gece ve gündüzün fark edilmediği andayım
Kırık bir tebessümü hatırlıyor içimdeki çocuk
Bilmem nasıl büyürüm ben sen olmayınca
Ve içimde ihtimaller ordusu
Çığlıklar yağmalıyor bir bir hayallerimi..!

Ağrılı şiirler biriktiyorum arkasından bir yangının
Sen alev oluyorsun ben duman
Kelimeleri boğazıma düğümlüyorum
Titriyor satırlarım
Anlıyorum ki yapayalnızım..!

Kahır durağında heder ediyorum ben beni
Hayallerimi imkansıza yaslıyorum
Unutmak istiyorum esmer ellerini
Olmuyor, yapamıyorum
Susturamıyorum içimdeki seni..!

Kader sürtünerek geçiyor yaramdan
Geçmişin üstesinden de gelemiyorum senin gibi
Ömrüm telaşla ilerliyor tek yönlü yolculuğunda
Hüznün bir başka adı dökülüyor gözlerimden
Tüketiyorum yavaş yavaş ümitlerimi..!

Her gün, herhangi bir gün kadar sıradan sen gittin gideli
Olur da ara sıra anımsarsan beni
Yine göğsünde tut dokunmadan,
Mutluluk için küçük sebeplerim yok eskisi gibi..!

Koyabilseydim yerine kimseyi
Kayan her yıldızda dileklerim umut dolardı
Düşerdi elimden fotoğrafın
Üstelik annem de bu denli kıskanmazdı seni..!

Neyse..!
Vakit geldi, gökteki son yıldızda sönüyor şimdi
Bütün renkler sıyrılıyor geceden
Siyaha boyanıyor her sevgi..!

Sus/u/yorum an be an bense sana
Karanlığa gömüyorum perişan halimi
Bir kez daha yokluğunu yokluyorum
Dokunduğum hiçbir izde bir kez bile yoksun..!

Söyle!
Kaça sattın gecelere sen beni..!