Türkü, Kürdü, Laz, Çerkez, adalete yürürken;
Biz senle aynı candık, hata mı ettik kardeş?
Çocukların sokakta kaybolup can verirken;
Kendimizden utandık, hata mı ettik kardeş?

Cahil bırakılırken çocuklar birer birer,
Etli yemek sofrana senede bir kez girer.
Bizlerde bu yoksulluk ölünceye dek sürer,
Kestiğin dala bindik, hata mı ettik kardeş?

Vatan hizmeti diye gönderdiğin evladın,
Şehit oldu, sabırla acısına dayandın.
“Aldandım” diyenlerin yanlışlarında yandın;
Seninle bizde yandık, hata mı ettik kardeş?

Dininle oynadılar, oyunlarına geldin;
Yalanlara inandın, tüm geçmişini sildin.
Balık tutmayı değil, balık yemeyi bildin;
Verdiğin söze kandık, hata mı ettik kardeş?

Azınlık yararlanır görülmeyen haklardan;
Adalet aranmıyor sorulmayan haklardan;
İstedik hakkını al verilmeyen haklardan;
Sana hakkını sunduk, hata mı ettik kardeş?

Haksızlığa uğradın, o an yanında bizdik.
Çektiğin sıkıntıyı senle beraber çözdük.
Yoksulluk kader değil diye dağlara yazdık.
Öğüt dinlersin sandık, hata mı ettik kardeş?

Sofraya kıtlık düştü gözün doymazlığından;
Sabah olmak bilmedi kalbin duymazlığından;
Coşar neler çekti senin aymazlığından;
Artık nazdan usandık, hata mı ettik kardeş?

İbrahim COŞAR