ÖYLE GÜZELSİN Kİ (503)

Öyle güzelsin ki, aşkım, bitanem.
Baktıkça bakasım göresim gelir.
Canımdan ötesin aşkı şahanem.
Kalbine sevgimi öresim gelir.

Bakıp bakıp meftun kalınır böyle.
Yürekten gönüle salınır böyle.
Boşluğa hayale dalınır böyle.
Sevgi alıp sevgi veresim gelir.

Bakınca gözüne güzellik yaşar.
Sevginin gücü bu, dört yanı aşar.
Candan vazgeçilir ömürler şaşar.
Önüne dünyayı seresim gelir.

Güzellik giderde bir güzel bulur.
Güzelde güzellik ebedi kalır.
Bir güzel bu kadar güzel mi olur.
Her bir zerresini sevesim gelir.

Dağlar bile aşktan dillere düşmüş.
Sevenlerin çoğu çöllere düşmüş.
Sevgiyi diyorsan göklere taşmış.
Aşk kokulu güller deresim gelir.

Derler ki, aşk için gözü kör diye.
Bir de yaşayana onu sor diye.
Olmazsa olmasın kalsın seneye.
Gelen her yarına eresim gelir.

Yaşanılan hayat alınan nefes.
Dünya dedikleri açık bir kafes.
Sevmeden gayrısı gereksiz bir ses.
Gönül bu arzular hevesim gelir.

Aşkın teranesi çiçekmiş gülmüş.
Yaşamın hasleti kalbe gömülmüş.
Gülleri sevense tek bir bülbülmüş.
Gülümsün, bülbülün, olasım gelir.

Zayi Ozan görmüş çokça beğenmiş.
O bir aşık candan öte sevenmiş.
Yüreğini vermiş ona güvenmiş.
Hep yanında olup kalasım gelir.

ZAYİ OZAN – İlhan ATEŞ
Ankara, 13/06/27018 Çarşamba
Yayın : 08/07/20 Pazar
www.edebiyatdefteri.com/siir/1174280/