KÂH AĞI ZEHÎR KÂ ŞERBET ÎÇTÎM
Kilit vurdular dilime
Sus/tum Tuzak kurdular yoluma Dur/dum Her öğün emek yediler Gör/düm Hançer saplandı soluma Sev/dim Dediler raporsuz deli Gül/düm Ve geç/tim Kâh ağı zehri Kâh şerbeti kana kana içtim Însanların Diline Dinine Rengine Irkına Simasına değil Yüreğine değer biçtim Pire için yorgan yakmadım Dost ahbabın hatırını yıkmadım Ekmeğim Emeğim yendi dönüp bakmadım Evimi karıncalar bastı candır diye Üzerine basıp geçmedim Lakin Yetimin Yoksulun Mazlumun canına Malına Namusuna göz dikeni Dil uzatanı Hiç ama hiç affetmedim Yoluma güller de serilse Ayağımın altına altın da döşense Hainin Hurdanın Haydutun Haraminin peşinden gitmedim Kimsenin pişmiş aşına su katmadım Hiç bir zaman Hiç bir şey için acele etmedim Taş da gediğine gelmişse Yerine koymayıda aksatmadım Söz sırası bendeyse Şah da olsa Padişah da olsa takmadım Îster deli desinler Îsterse veli Yakut yuları da olsa Altın semeri de olsa Ben bağımda eşek Kalbimde köşek otlatmadım.... Nafize |