Kime ne!Yürüyor adam; Rüzgar yüklenmiş sırtına. Kalbindeki Acıyla, çıkıyor bir yokuştan.. Yazıyor kadın; Yazıyor; Siliyor, Yine yazıyor. Koltuğa vermiş sırtını, Açıyor sesini, Ağlayan şarkının. Ayakları çıplak, Üşüyor yüreği. Duruyor adam; Çeviriyor yorgun başını, Sesin geldiği cama; İtiyor zorlukla adımlarını. Gitmiyor duruyor, inatçı ayakları. Papatya desenli bir tül çarpıp koluna; İrkiyor adamı. Adam duruyor, durup dinliyor... " Seni sevmek için ne kadar sebep varsa işte o kadar yalan uyduruyorum kendime. O kadar yalan, kime ne diyor şarkı. Kaleme vuruyor tül, Kalkıyor kadın. Kanıyor, akıyor; düşüyor, üşüyen şarkının, notalarından. Tutunuyor tüle nasırlı elleri ile adam, Bir papatya çekiyor Kanıyor; Akıyor, düşüyor, hayatın nakışsız tarafından. Adam; Yürüyor; Kadın; Çekiyor uçuşan tülü. Bir çocuk bağırıyor az ötede, Anneee!! adam öldü yürürken. Bir kadın bağırır hiç gecikmeden, Ah kadın ah... Tutamadım bıraktı kendini camdan, üşürken... 27.05.2008 |