YAŞAMAYA KÜSTÜRDÜNHangi yalan dindirdi hangi masal uvuttu Şu divane gönlümü sen bırakıp gidince Bir başkası mim etti bir başkası kanattı Kendine mahkum gördü ezip durdu yadınca Şu derbeder gönlümü sen bırakıp gidince Aynalar küstü sanki bakınca cemalime Bir yanım eksik koydun artık yüzüm gülmüyor Kim geliyorsa gelsin derman olmaz halime Yerin doldu arada kimse kıymet bilmiyor Bir yanım eksik koydun artık yüzüm gülüyor Hüznü sarmalar ruhum aydınlık çekilince Gül cemalini arar her tarafta gözlerim Mevsim hazana dönüp yapraklar dökülünce İçerim efkar dolar başlar seni özlerim Gül cemalini arar her tarafta gözlerim Yaşamaya küstürdün bir başıma yalnızım Taşıdığım borç beden başka gayem kalmadı Ne yapıp ne eylesem dinmiyor yürek sızım Beklerim akıbeti daha vadem dolmadı Taşıdığım borç beden başka gayem kalmadı El çektim dünyalıktan yitirdim evi barkı Bunu bilen dostlarım deli diye sanıyor Bilseydin sinemde ki dikiş tutmayan arkı Gittiğin günden sonra oluk oluk kanıyor Bunu bilen dostlarım deli diye sanıyor Mehmet Kılıçel |