GÜN YÜZÜ GÖREMEDİMUmutlarım yok oldu yıllar geçince bir bir Ne hayattan tat aldım nede varlıktan imir Düşlerimi yitirdim evelim oldu ahir Yokluktan kısmet çaldım gün yüzü göremedim Kaydı dilek yıldızım çakıldı okyanusa Altın gümüş beklerken el aktım bakır tasa Kıtlık ana maddesi bende ki anayasa Çile kederle doldum gün yüzü göremedim Mabud kesti rızkımı bütün çabam boşuna Faydası yok nimetin Mahmut katsa aşıma Neticeyi anladım varırken bu yaşıma Artık olura saldım gün yüzü göremedim O hüsranlı mazinin anlatsam neresini Kuruyup su görmeyen çatlamış deresini Ardından ah çektiğim bereket zerresini Daha zihnimde sildim gün yüzü göremedim Kırk yıl yüze gülmeyen hain felek güler mi Körlediği dişliyi kısmetine biler mi Amacı kötülüğün iyilikler diler mi Bütün şevkimden oldum gün yüzü göremedim Mehmet Kılıçel |