ya anlatamıyorum kendimi
ya da anlamak istemiyorlar
ve dahası
beni aralarında görmek bile tahammül edemiyorlar
bilmiyorum sorun bende mi
umutsuz ve yalnız
bir koşuşturmanın arasın da kalmış
dizginleri tutulamayan bir tay gibi
özgürlüğümü sevmek istiyorum
özgürlük dediğime de bakmayın
duvarları yalayan çizikler gibi
gün sayıyorum bu müebbetliğimle
başı bozuk
yaşı büyük
olgun biriyim ama
istediğim ve yapmak istediklerimden o kadar
uzak ve umutsuzum ki
küfür etmemek mümkün bile olamıyor
bu sahte dünya ya
acaba ben ben olmaktan vaz mı geceyim
yoksa alıp başımı gideyim mi
ben de bilemedim
bir bakıyorum cevrem beni siktir etmiş
bir bakıyorum da neyse?
konuşkan biriyim ama sitem dolu dilim
ses seda çıkmaz olur ben de ama
konuşuncada tam sus der gibi
her kafadan ses çıkar derler ya
işte o mevzu
herkes çenemi kapatmak istiyor
bir de adına kapak diyorlar ya buna
sanki iyi bir halt etmişlercesine de
pişkin pişkin gülmemeyi de ihmal etmiyorlar
yakın da kendileriyle de övünürler
nasıl susturdum
nasıl cevap veremedi
nasıl lafı ağzına soktum diye böbürleniyorlar işte
akıl dağıtırken nerdeydiler acaba
her neyse
dünyanın en kötü yanı insanlarla yaşamak
hep biz demekten çok ben demeyi bilen bir varlıktan
hayır gelmez ....