CAN-I EZAsevgili kuş da olur taş da taş olur oturur yüreğimize kuş olur alır gider kendini boşluğa boşluğu emanet edendir o dengini bilmediğimiz ne aradım ise kendimde anladım gizli imiş gidende suya sır olan da su durur yerli yerinde susun dilini bağlayan pusu yokluk ilmidir varlıkta kapanmaz yara hasret merhemini sürdü mü her gülüş bir ayrılıktır bilir elbette sevgili ten ölümün giyeceği kalıptır 01/07/2018 ali rıfat arku istanbul |
Tebriklerim çokca