Kaldır engelleri, yakma canımı
Dindir yüreğimde, gönül yasımı
Benden sana hasret, aşk yarasımı
Kanlıca canımsın, alma ahımı
Savur bu hasreti, rüzğarlara sal.

Senden uzaktayım, yollar çok ırak
Ömrümü bitirdim, hep gün sayarak
Yurtsuz yuvasız ım, yer yok konacak
Kanlıca köyümsün, ben oldum kaçak
Este yükseklerden, serin hava sal.

Büyükler göç etti, anılar vardı
Gençlik ucup gitti, hayaller kaldı
Terk etti dostlarda, hazanlar sardı
Kanlıca canımsın , ruhum bunaldı
Çankırı’dan este, içten özlem sal.

Ömür nihayette, hiç görmezmisin?
Sevgililer gitti, özlemezmisin?
Savurdun bizleri, sen bakimisin?
Kanlıca köyümsün, beni üzersin
Orta, yaylakentten, kabre haber sal.

Ahmet Ali gel gör, burda geçmişi
Okunmuyor artık, hiç esamesi
Gelen gitmiş bir bir, ölmüş cümlesi
Kanlıca canımsın, dur bir dinle beni
Şarkı, türkülerden, bir tık hasret çal..

Ahmet Ali Canbaz 20 18