vyaşamak dediğin uğultulu insan yalnızlığıdır… v aşk ile tanışırsın günün birinde gramofonlaşır geceler masallarında lunapark sarhoşluğu olur hissiyatın oysa, park bile olmadığını olmayan salıncağından tepe taklak düştüğünde anlarsın v dizinden önce ruhundan yara alırsın su almaya başlar hayallerin umutlarının maviliklerine gömülmeden önce yaralarının üzerini örtecek şefkat ararsın bulamazsın gecelerin namluya sürülmüş yivli geçit olur infazı gecikmiş bir şafak türküsü demlendikçe dudağında yolda, yolcuda sen olursun o ise düş boyu uğradığın bir rıhtım v çok geç olsa da anlarsın ki aşk, üzerine basılmış katmerli bir mayında filizlenen serseri bir yalnızlıktır… ilhanaşıcıhaziranikibinonsekiz |
Pak, temiz duygularıyla, gürül gürül iyilik akıyor dizelerden...
........................................ Saygı ve Selamlar…