Bırak...
Baktığım her yer, doğmamış çocuk kokusu.
tenim asılmış ruhuma gece çığırtkan namelerini söyler kaldırımlara içime vuran sokak lambaları sarhoşluğunda kırılır dünya en mahrem yerinden boşalır zembereği sözlerin katili olur en sevdiği kelimelerin üzerinde hayatın kanayan izleri yok sayamazsın beni erteleyemezsin iğde dallarında hayalimi şimdi hangi cebimden bir umut çıkar hangi köşebaşları bekler gölgemi bir bulut isterim, dağlanan ciğerime yağsın bir deniz isterim, gemilerim batmasın ve bir güneş karanlık gecelerime. beni böyle bırak yarınsız bırak, dikiş tutmaz hayallerim ağlasın ... |