ÖLMÜŞ BİR BEN BİTMİŞ BİR SENBugün de uğramadı uyku damlaları göz pınarlarıma Uykusuzluk bir köşe de dursa Senli kestirmeler de artık yok oluşlarda Mutsuzluk çöktü odanın her ücrasına Kokun vardı hayat bulduğum uçuşmasaydı hava ya Gözlerin vardı,yeşilin büyüsünde kaybolduğum Tenin vardı huzura kavuştuğum Sesin vardı içimdeki çocuğu avuttugum Şimdiler de özlemle boğulduğum Sensizliğin yoğunluğu arasında kaybolduğum şu dakikalarda arafta Her salise yudum yudum tutuştuğum Gecenin zifiri karanlığıyla tutulduğum Yarım kalınmışlığı umuda bağladığım suanlarda Hayalleri ömrüne dokundurdum Gecelerimi gündüzlerime sen diye bağlayıp özlediğim .. Gitmek mecburiyetinde oluşlarıma isyan edişlerimi, duymadığın çığlıklarımı Buraya işliyorum harf harf satır satır Belkilerimin yok olduğu saniyeler de İçimdeki azabı görmeni istiyorum belki de Yine belki diyorum istemsizce Oysa ki sevmen içindi bu belkilerim Senin parçan olabilmekti tek istediğim .. Uzun ve soluksuz bir yolun başlangıcındayım artık Geriye ne bir umudum ne de bir belkim kaldı Söylesene neden bu hale geldik Korkularımız neden sardı Dört bir elden bizi Keşkeler kaldı Avucumun her miliminde Dönmek isteyip Dönememek mi Sevmek isteyip sevememek mi Zor bilemiyorum Bir parça anı ile Kalakaldım bu şehrin Bilinmeyeninde Özledikçe büyüyen bir sevginin insanı neye dönüştüreceğini de kestiremiyor zihnim Bitmiş bir ruh hissiz bir kalp ölmüş bir beden ile başbaşayız artık Bekleyerek ölmek benimkisi Sen beklemezsin beni Bir toprak da üstüme sen at en iyisi ... |
Kalemin susmasın
__________________________Selamlar