Nafile
Nafile
Yakınca alevime rüzgâr katma Biraz duman birazda bulut eyle Şimşeğine ey valla yağmurla gel Bir nefes serinlet garip bağrımı Şu kuru orman ne yangınlar gördü Gözyaşı döktü üstüne gökyüzü Canlar verdi canlanmadı can özü Kimseler dindiremedi kalp ağrımı Çektiğimiz cahil yüküdür kalkmaz Dökeriz şeker balı akmaz tatmaz Yatar karanlıkta bir lamba yakmaz Sustum sustum, geri aldım çağrımı Ahmet Coşkun |
Şiir baştan aşağı hayran olunacak güzeklikte...
Ama özellikle bu son cümlesini ruhumun hücrelerinde hissettim..
Farklı tarzınız hoşuma gidiyor
Çok beğendim sevgili dostum ;
Huzur ile dolunuz...