Hasret yeli eser üşürüm kor alevlerde.
Yangınlardayım küllerim savrulur her yere.
Mucize karanlık dünyama açılan bir pencere.
Perdeyi açta yüzünü göreyim nazlı yarim.

Güneş doğmuyor ay geceme gelmekten vazgeçti.
Ben hala yolun gözlerim, gözlerim yağmuru içti.
Ondandır ağlarım ben böyle içli içli.
Ölmeden bir kez seni göreyim nazlı yarim.


Sorarım kendime nereye bu gidişat.
Acılar hep taze sevinçler bayat.
Bulamadım bir çare olanlara.
Belki de en iyisi bırakmak her şeyi yarınlara.

Kopan fırtınalar en çok da seni götürdü benden.
Hani etle tırnak gibiydik ayrılmazdık aynı bedenden.
Ne oldu da şimdi yoksun başka hayatlardayız.
Ne çok yaşlar aktı gözlerimden.


Değişen mevsimleri aklımda tutamam.
Bir seni bir seni unutamam.
Korkutur yokluğun dünümle avunamam.
Bir kez kaybettim seni daha aynı şeyleri yaşayamam.