..gün döngüsüsüvarisiz sancılar peydahlanırken kanımda onursuzca yitirilmiş savaşlara soyuyorum yine ellerimi ... kendimden koşar adım uzaklaşan bir çığlığın ağlaklığı var bugün üzerimde debelendiğim uçurumlar değil sanki kanatlarımı acıtan kanlı yaşlı karanlıklar doğuran mesafelerin çokluğu içimin kızıla çalmış kıyametini söndürme çabasında yorgun bir anka lakin, kirpiklerim sürgün bir kere ölüme giden dizlerime ruhum tüm çıplaklığıyla acıların tutsağı gibi yara izlerimi yamamaya çalışsa da zaman an, sürüklenip gidiyor yüzsüz bir rüzgarın ardından hep adımlarıma âşina sokaklarda dönüp duruyorum turunç renkli günahları emzirmeye meylederken gece Ay’ı şahit tuttum süregelen hiçsizliğimin ızdırabına ağıtlar yükseliyor bazen, selvi ağacının her bir yaprağından işte o an parmak uçlarımdan yırtılıyor umarsız tenim ve her nefeste biraz daha çoğalıyor kalp yenilgim avuçlarımı kelepçeleyip duâlansam da gökyüzüne kalbim ağır artık elem dolu gün döngüsüne ... yokluğunun yankısı dizelenirken gözbebeğimde bir tek sanadır müebbet kazılı gözyaşımın üşümesi anne .... kalbimdesin nefesimce emelgüneysu/geçmişbirzaman |
Üşürse üşüsün yanaklarım gözyaşlarımda
Boşver,
Ödesin gözlerim yokluğunun zekatını
Sakın ha üzülme
Görüpte sana olan açlığımı
Asma suratını
Duymazdan gel
Görmezden gel
Özleminin yıkadığı matemimi
Ama ne olur açma arayı
Hergün olmasada buluşmamız
Ayda bir olsun
Hayalde gel
Düşümde gel...
Yüreğinize sağlık,duygulanarınız daim olsun...