Kapanıp ağlasam kabe’nin duvarına
Kaybetsem kendimi, ersem anda vuslata
Açılsa kalp gözüm, katılsam o kervana
Kalksa tüm perdeler, koşsam bende vuslata.

Günahlar diz boyu, yüzüm kapkara olmuş
Nice hiçler sende, dirilip hakkı bulmuş
İmana dilbesti, kalplere nurlar dolmuş
Affa mazhar olup, koşsam bende vuslata.

Sahabe’i ikram, kutup kulların ile
Eren, ermiş, Veli, şehit, gaziler ile
Yavuz Sultan Selim, kanuni, fatih ile
Birlikte olsamda, koşsam bende vuslata.

İstersen af eder dilersen Kulum dersin
Meyhaneden alır, bişri hafi edersin
Sultana sultanlık, kula kulluk yaraşır.
Buyur etsen bizi, koşsam bende vuslata.

Naatlar söylenir, yürekten inleyerek
Kalbin bam teli vurur, huzuru dinleyerek
Deli, mecnun olur, hep koşar bilmeyerek
Hicranınla yanıp, koşsam bende vuslata

Medinenin yolu, tüter burnumda gurbet
Etmem kula minnet, gayrisi yok hep gurbet
Kutsal topraklarda, ölsem ah bitse gurbet
Cesetten kurtulup, koşsam bende vuslata.

Başımı dayasam, Rasül’ün duysa sesim
Ümmetim desede, gözümden aksa yaşım
Yalvarsam yakarsam, geri kalkmasa başım
Huzura çağrılıp, koşsam bende vuslata.

Anladım dertlerin, bitmezmiş fani dünya
kalmadı tesellim, güvenmem sana dünya
Sahte sevdaları, savurdum attım dünya
Çekilsen yolumdan, koşsam bende vuslata.

Ahmet Ali yaşlı, gözlerim cana kaydı
Terk ettim her şeyi, kalbimde aslı kaldı
Maşukuna aşkım, aklımı baştan aldı
Rabbim gel desede, koşsam bende vuslata.

A. A. Canbaz 05.01.2018