Sevgi bir inanç davranışıdır. İnancı az olanın sevgisi de azdır. ERİCH FROMM
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Ölüme beş kala
RecepHamza61
5,0 / 2 kişi ·5 beğenme · 1 yorum · 979 okunma
Ölüme beş kala
Gecenin bir yarısı...
Uykularım yine firari... Sensizlik düşüyor aklıma... Bende... Alıyorum elime kalemimi... Yine... Sensizliği döküyorum boş yapraklara... ---- Bu defa başka sevdiğim... Hemde bambaşka... Çünkü.. Çünkü sen yaralısın... Hemde ağır yaralı... Sonra... Sonra ben yaralıyım... Ölüme beş kala, bir insan nasıl olursa, öyleyim işte... ---- Sesim... Soluğum kesilmiş... Betim... Benzim atmış... Bedenim donuk... Ruhum çoktan beni terketmiş... Yaşamıyorum ki... Bil... Yaşamıyorum işte... Yaşayamıyorum... Yaşayamıyorum... ---- Ömrün boyunca, hep yalnızlık çekersin... Bir yanın hep yalnızdır aslında... Ve o yalnızlığını, kimseyle paylaşamazsın... ---- İşte bizim yaralandığımız, o gece... Söylediğin sözler... Bir yumruk gibi oturdu yüreğime... Sarfettiğin kelimeler... O kadar acıttı ki canımı... Her yüzüme vuruşunda kahroldum... Yalnızlığımı düşünüp, bende sonuma doğru yol aldım... ---- Ölümün o soğuk nefesini, ensemde hissettim ben... Adeta beni... Gölgem gibi takip ediyordu... Ölüme beş kala, ben seni kaybettim... Belki son nefesimi vereceğim, seni son bir kez göremeden... Belki beni hiç affetmeyeceksin... Ama olsun... Benim masumiyetimi ahirette de olsa sonunda göreceksin... O da bana yeter zaten sevdiğim... Senin gözünde aklanacağım ya, ahirette de olsa... O da bana yeter... ---- Ölüme beş kala, biz yok olduk sevdiğim... Yok olduk... Yazan : Recep Hamza |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Ölüme beş kala şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
RecepHamza61
Cevap Yaz Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 20.6.2018 20:46:25
Puan
: 10.0 / 2 kişi
Okunma Sayısı
: 979
Yorum
: 1 yorum
Beğeni
: 5 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
Ben seni sevdikçe sen güzel oldun
Gündüzü geceyi yolda bıraktın,
Sen de meyil verdin sevdalım oldun
Venüs’ü, eceyi’yı yolda bıraktın,
Sevda düştü sere başlar bulanık
Seven maşuk arar gönlü dolanık
Çöllerde vahada oldu aranık
Mecnun’u Leyla’yı yolda bıraktın.
Kara sevdalılar karalar bağlar
Aşık olanların yüreği çağlar
Ferhat dağı deler Şirin’i ağlar
Ferhat’ı, Şirin’i yolda bıraktın.
Gittin izlerini bulamaz oldum
Evrende yitik iz acıyla doldum
Kerem oldum Aslı için yoruldum
Kerem'i Aslı'yı yolda bıraktın.
Neler gördü gönül neleri umdu
Çölleri dolaştı gördüğü kumdu
Kamber arzu ile gözleri yumdu
Kamber'i Arzu'yu yolda bıraktın.
Deli gönül ilden ile taşındı
Ömür törpüsüyle yontup aşındı
Yaşam bitti dendi mevsim kışındı
İSMAİLOĞLU’nu yolda bıraktın.
---- 22.03.1969 – Adana
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ – İstanbul.
BİR ŞİİRİMİ SUNUYORUM. .............................. Saygı ve selamlar..