YAR DİYE DİYESöz verdiğin halde çıkıp gelmedin. Yorulup da gittim yar diye, diye. İçten bir gülüşle bana gülmedin. Kırılıp da gittim yar diye, diye. Masum duruşuna nasılda kandım. Sonunda mutluluk gelecek sandım. Sen gülüp eğlendin, ben ise yandım. Darılıp da gittim yar diye, diye. Niçin bağlandım ki körü körüne. Bir acı poyrazın düştüm önüne. Sürükledi beni kendi yönüne. Savrulup da gittim yar diye, diye. Susadım dedikçe, kaynar su verdin. Yandığım görmekti, elbette derdin. Maksadını buldun, murada erdin. Kavrulup da gittim yar diye, diye. Yay gibi gergindi o hilal kaşı. Sonunda çatladı sabrımın taşı. Gece ayazında, sabaha karşı, Vurulup da gittim yar diye, diye. Yolun başındayken benden vazgeçtin. Bana zehir sundun, kendin su içtin. Canım, ten de iken bir kefen biçtin. Sarılıp da gittim yar diye, diye. Sabri Koca |
Sarıldım kefene,terk eyledim cihanı,
İki elimle ahrette yırtacağım yakanı,
Oynadığın filmi geriye, sar diye diye...
Cana eziyet eden canana ahrette hesap sormak lazım...Tebrikler Üstadım....