Bir Gün(*)
Dost Uluslara çep-çevre Göl idim,
Ufuk oldum Bilimlere-Keşiflere,
Yol verdim Tacirlere "kazansın" diye,
bağladım İnsanları Pupa-Yelken Düşleriyle birbirine,
doyurdum Denizcileri Sularımda Ağlarında-Balık,
tuzlu Alın Teri Sılaya katık,
Balıkçı Ailesiyle mutlu;
"- Benmiydim bu?"
diye sorar,
Cevap arar
çaresiz
Akdeniz.

"- Topraksa-Toprak, oda bizde var!
Su, Ağaç, temiz Hava, sıra-sıra Dağlar.
Öbek-öbek Çimen, Çiçek, Bağlar.
Sil-Sile Madenlarin daniskası.
Hayvanlarmı?
Tür ve hür!
Yelim eser püfür-püfür,
Nehirlerim coşar gürül-gürül.
Her Yanım Sahil-Kum-Çöl, Orman, Şelale, Göl.
Yağmursa Sel, gel de gör!
Güeşim Sepet-Sepet,
İnsanlarım Kavga-Kıyamet
kırar birbirini Kursak Derdinde, burada
Afrika’da.

Bugün
Afrıo-Prometem
-Gönüllü Sürgün-
umut dolu Teknesiyle Akdeniz’e yollanır.
Tekne küçük, Yol uzun
aç, sefil, susuz, yorgun.
Bacı, Çocuk, Kız, Delikanlı, Ana
sallanır gider;
"- Ah bir Basabilsem Ayağımı Euro-Karaya!
Üç olmasa bile bir Öğün Yemek Birader!"
diye düşünür bu Kursak;
"- Uzat Elini, Kurtar beni, batıyorum bak!"
çaresiz;
Kardeş Akdeniz
yeter!

(*) AFRİKA 1 Şiirinden aynen alınmıştır.