düştüğüm anıdan tut beni"ellerine söyle, özlesinler tenimi" saçlarımda parmak uçlarının kokusu ve hala aşk ortalık ayan beyan senli sevişlerim üzerimden çekme soluğunu bir an düşün düşün ki anla anla sebepsizliğimi sen kalbimin ikrârı nefesi ve sesi güldür yüzümü bi-r kere üzüm bağı yokuşu’nda savrulsun saçlarım rüzgarında düştüğüm anıdan tut beni çek çıkar gülüşlerimi karanlıktan nefesin değsin genzime sıyrıl med cezir avuntusundan kalbim hep senin ..... emelgüneysu |
bedelsizdi teninin üzerinde nefes mesafesinde dolaşmak
dokunmak ölüm, dokunamamak zulumdu.
Yine araf ta kalmışti hesaplar
ve
duvarlara çarpıp geri dönen belirsizliğin yoldasliginda
düş/tu gece.
Yeniden
...