doğa ressamı cinayeti.. doğa’nın fırça darbeleri yırtıyordu tuvali güneş tutulması değildi göğün sinesindeki bitimsiz kasvet iri buz taneleri taşımazdı ki ebabil akıyordu toprak siyaha bulanmış heyelanı sürgüne tablodan taşıyor el değmemiş eskizler ressamın ruh iklimine alışık renkler bozgunda ter içinde kalıyor avuçları kayıp-düşüyor fırçaları mavi şaşkın ! alaca duygulara karışmış son soluğu yerin bakılacak yüzü yok hava ağır mı ağır insanlığa küs insan ikrar değil inkârda ben yapmadım diyor hâlâ !! ama yığılmış yatıyor ressam sırtında kama... .. |
................................... saygı ve selamlar..