VAR-YOKdünden gelen bir ses yarındaki bir yüzün ellerini tutuyor kendini arıyor bu şiir unutulmuşluğun altına gömülmüş antik kent kalıntılarında omzuma konan düşün tüylerini yoluyor zaman yitirdiklerimin çetelesini tutuyor alnımdaki kırışıklıklar söze baldıran içirmek görevi bu benim gibilerin ölü sözcükleri topluyor bir bir bakışımdan havalanan kuşlar mayıstı nisanı hançerleyip tahtına oturan şimdi uykularını bölüyor haziran bundandır babasının ölüsüne ağlar mayıs duymuştur oğlunun an sırtında yola düştüğünü anadolumda kol kola gezer bulutlar bellerinde ebemkuşağı gözlerinde bereket ben ne zaman sana ağlasam bir papatya susamıştır nöbeti devralırken buluttan bir ahlatla bir ardıç birbirlerine aşık olur serçe parmağımda sen gözlerini kapadığın zaman ah aşk beyazı kestikleri için dünya bu kadar renkli neden hatırlamazsın yokluğun sofrasında yamyamlığı kutluyor varlıklar 01:29 06/06/2018 ali rıfat arku istanbul |