Eflatun gözlü olmaktan korkmayın çocuklar
Kalmayın öyle sessiz
Heykellerin durduğu parklar gibi
Yürek kuşlaşırsa;
Sevinç büyür filiz filiz
Çalılıklardan havalanır gibi
Açılır karanlıklar da
Ardıç kuşları geliverir;
Büyür yalandan uzak kahverengi..
İçinizdeki kuş olmasa;
Kanatlanmayı unutur...
İçinizdeki ışığı hayata yansıtamaz olursunuz
Kuşluk vakti sessizliği gibi mahsun
Durmayın çocuklar
Cıvıldasın yüreğinizdeki kuş
Kuru kıraç yamaçlar
Açılsın güneşin yedi rengine
Seçin içinden bir renk
O renge pervane olmak gerek!..
İster pompeyi kırmızısı içinden açılan
Nar çiçeği;
Olur mu hayallerin rengi???..
Acıların açılsın mor renkle
Buz kristallerine düşsün şebnem
İsterseniz aydınlık birer yeşil olun
Yüreğinize çırpı vurup duran bir el
Burkmasın gönülleri ayazlar
İçinizdeki kuş kanatlanınca
Bir sabahta çiçek açar gibi
İpekten çayırlardan koşar gibi
İçinizdeki çınarda saklıdır kuşlar..
Ardıç kuşları gibi;kim bilir belki de hepsi kahverengi
Açılınca şimdi göğün rengi..
Hepsi kendi,kendi!...