Sararan yapraklara hüzünle bakıyorum.
Gözlerimin önünde sanki şeffaf perdesin.
Geçtiğin sokaklarda hep seni arıyorum.
Gelmedin ey vefasız, söyle bana nerdesin?


Gördüm ki acı çekmem sana çok haz veriyor.
Ben eriyip bittikçe, sevinçten uçuyorsun.
O alaycı bakışın hep rüyama giriyor.
Yanına yaklaştıkça, daima kaçıyorsun.


Belki düzelir diye sesimi çıkarmadım.
Oynadığın oyuna katlandım bile, bile.
Gelme artık istemem, yalvarıp yakarmadım.
Veriyorsun daima, çile üstüne çile.


Anladım ki olmazmış, canandan cana fayda.
Çok ıstırap çektirir, yaptıkları naz ile.
Belki unutulursun; bir haftada, bir ayda.
Dönersin yarı yoldan, başladığın hız ile.


Daha çok aranacak hayal olan sevgili.
Başka yerlerde değil, gönlünde bulacaksın.
Farkına varacaksın, toprak gerçek sevgili.
Gireceksin koynuna, ebedi kalacaksın.


Sabri Koca