Buna İnandım
Ne diye ektiler gönlüme zehir.
Aşksız, sevgisiz kaldım. Belden aşağıya düştü fikir. Dostsuz, muhabbetsiz kaldım. Düşmanım var düştüğümde sevinir. Kurtlar sofrasında yalnız kaldım. Dostum yok, ahlarım dağları eritir. Güvendiğim dağın altında kaldım. Bakmayın dik durduğuma yüreğim naziktir. Canım yandıkça ben hep yalnız ağladım. Sanmayın gözyaşlarım sebepsizdir. Bir tek hak bilir beni, ben hep buna inandım… |
Kalemin susmasın
__________________________________Selamlar