MAKAMI HÜZÜNUzaktan uzağa bir kaval sesi, Elemler taşmıştı, makam hüzündü. Melodisi eski, çağlar öncesi, Bir efkar basmıştı, makam hüzündü. Koyunlar, kuzular kavala uymuş. Kavalın sesini mahlukat duymuş. Ruhların gıdası demek ki buymuş. Tabiat susmuştu, makam hüzündü. Yaslandığım ağaç titreyip durdu. Sönmüş yanardağlar küller savurdu. Duysa ağlatırdı, kuş ile kurdu. Bir ateş düşmüştü, makam hüzündü. Rüzgâr hafifledi, o da dinledi. Ceylan kulak verip, biraz inledi. Bulutlar ağladı, bir an dinmedi. Hicranı deşmişti, makam hüzündü. Gelincik çiçeği boynunu büktü. Sümbüller ah! edip, gözyaşı döktü. Lalenin üstüne bir keder çöktü. Duygular coşmuştu, makam hüzündü. Sabri Koca |
Düşünce hayatta doğruların kılavuzudur...
Kalemin canlı kalsın..
............................................................ Saygı ve selamlar..