zemheriinanç ganjda dil kurusu grileştikçe kavramlar çamur sağıyor muson ıslaklığında güneşte kir gölgelerde saklanma telaşı toprak sabrımızı yoklarken utanmıyor yarınlar çıplaklığından gladyatörleştikçe tutkular kaygısında dölleniyor arenalar kasıklarda ötenazileştikçe sancılar prematüre utançlar emziriliyor kundaksızlığında pençesi düşmüş bir hayatta kilidinin içine sıkışmış anahtarsız geçmişim bedenim sürüngenliğinden azat edilmiş yılan derisi ruhum çatık kaşlı ayrılıklarda ayak izi heybemde eylül adında bir kız ağlamaklı kaybolsam da kinimin dehlizlerinde kardelenler kar bilir nefesimi… ilhanaşıcımayısikibinonsekiz |
ŞİİRİ BEĞENDİM...
........................... Sayğı ve selamlar..