Gök boşluğuna düşen mazlumların sesidir
Filistin yüreğimde bir hüzün bestesidir

Barutun kucağında ateş olmak ne zordur
Gazze’ye düşen bomba gönlüme düşen kordur

Yürekler alev topu, gözlerde nefret saklı
Aldanma görünüme hissiyat dört ayaklı

Tankların gölgesinde büyür sapan taşları
Gazze’de çocukların öne eğik başları

İntifada gördün mü şahlanan isyanını?
Hayra yorumlamak zor ümmetin nisyanını

Tanklar ezip geçiyor çocukluk düşlerini
Kim geri getirecek masum gülüşlerini?

Zalimlerin göğsünden paslı vicdan söküldü
Annelerin kızaran gözünden yaş döküldü

Filistin’de kuşlukta göklerden ölüm yağar
Bu garip coğrafyaya güneş ne zaman doğar?

Kan ve barut kokusu karışıyor âhlara
Gönül özlem duyuyor aydınlık sabahlara

Acılar harman harman, haritaya kan düştü
Ruh ayrıldı bedenden, dağ misali can düştü

Ağıtlar yakılıyor kandan ve gözyaşından
Zalimler elbet bir gün uyanacak düşünden

Dualar ateşte köz, sözler kurşundan ağır
Gözler hakikate kör, kulaklar Hakk’a sağır

İsyan fidanlarını yüreklerde büyüttük
Sevgi tohumlarını kan gölünde çürüttük

Zifiri karanlıklar müjdeliyor sabahı
Mazlumların zalime elbet tutacak âhı

Gazzeli yetimlerin ölüm okşar başını
Hiçbir uçuk teselli dindirmez gözyaşını

Küfrün bendini yıkıp sel olup çağlayalım
Hiç olmazsa oturup beraber ağlayalım!…

M. NİHAT MALKOÇ