Yoktun
çıkageldiler ikindi vakti
sıra sıra dizi dizi başları yazmalıydı ayakları şalvarlı renk renkti giysileri saydım oturduğum o yüksek yerden acaba kaç kişiydi üç beş yedi çoktular gözlerim seni aradı içlerinde yoktun deniz gözlüm yoktun amansız bir hüzündü çöktü içime "bu olsa gerek, tarifi olmayan aşk denilen o şey..." |