Hüzün yine tebessüme yenilecekti...
Perçemi düşer sonra hüzünlü suratına
Gamzeleri her gün daha da derinleşmiştir Gülümsemesini aynı derin çukura gömecektir Hele bi vakti akşam ola Yüreğiyle acısını ekmek bilip bölüşecektir... bükülmüştür boynu Kendine yabancı izler buruşturur buğday benzini Acır, lakin veremez teselli Hüzün yine tebessüme yenilecekti... Aybüke |
hep galip gelmeli zaten.
Güzel ve harika bir şiir olmuş.
Kutluyorum sizi yürekten.
Yüreğinize gönlünüze sağlık.
Selamlar sevgiler.