NOSTALJİHani, bir güneşli baharı olurdu İstanbul’un; Boğaz sırtları erguvan rengi Ve masmavi bir rüzgâr eserdi denizden ince ince Ve bir ılık yumuşaklığı vardı ellerinin; Ürperirdim ellerime değince... Yaşım; işte, o yaşlardı, toydum, Severdim; ekmek gibi, su gibi sevmeye mecburdum. Ve bilmediğim bir tadı vardı dudaklarının; Tattıkça acıkıyordum... Sonra, yıllar girdi araya, Evlendik, çocuklarımız oldu-şiirlerdeki gibi-, Kötü bitmedi hikâye, ayrılmadı yollar Fakat Ne bende o kaynayan kan, Ne senin ellerinde o ılık yumuşaklık, Ne Boğaz sırtlarında erguvanlar var... (1988) Ünal Beşkese |
Şiir gibi duygulu
Fikirleriniz daim
Kaleminiz kaim olsun
Hakikat yolunda yolunuz açık olsun Üstadım
Çok güzel bir şiir
Tebrik ediyorum
Selam ve dua ile