BEN SENİ SEVDİKÇE

Ben seni sevdikçe sen güzel oldun
Gündüzü geceyi yolda bıraktın,
Sen de meyil verdin sevdalım oldun
Venüs’ü, eceyi’yı yolda bıraktın,

Sevda düştü sere başlar bulanık
Seven maşuk arar gönlü dolanık
Çöllerde vahada oldu aranık
Mecnun’u Leyla’yı yolda bıraktın.

Kara sevdalılar karalar bağlar
Aşık olanların yüreği çağlar
Ferhat dağı deler Şirin’i ağlar
Ferhat’ı, Şirin’i yolda bıraktın.

Gittin izlerini bulamaz oldum
Evrende yitik iz acıyla doldum
Kerem oldum Aslı için yoruldum
Kerem'i Aslı'yı yolda bıraktın.

Neler gördü gönül neleri umdu
Çölleri dolaştı gördüğü kumdu
Kamber arzu ile gözleri yumdu
Kamber'i Arzu'yu yolda bıraktın.

Deli gönül ilden ile taşındı
Ömür törpüsüyle yontup aşındı
Yaşam bitti dendi mevsim kışındı
İSMAİLOĞLU’nu yolda bıraktın.
---- 22.03.1969 – Adana

İsmailoğlu Mustafa YILMAZ – İstanbul

Tebrikler

Yolculuk esnasında okudum uzun yaramayacağım tebrik ederim

Yürek sesinizi dile getiren çok güzel bir hece şiiri.

Beğeniyle okudum. İlhamınız daim olsun.

Saygılar

kalemine sağlık selamlar

Tek kelimeyle güzel şiirdi yüreğine sağlık usta
Kalemin susmasın
_____________________________Selamlar

güzel bir şiirdi tebrik ederim usta kalemi

Çok güzeldi. Kutladım. Selamlar

Bilmez misin elin, dili fırtına.
...Bazılarının ki gerçekten fırtına, hatta tipi.
bazılarının ki zehir zemberek...eh çok az da olsa
derde devalar da yok değil hani.
konu güzel, anlam güzel, anlatım güzel.
tebrikler ve saygılar sunuyorum mümtaz kaleminize...