SESLENİŞ
Gözlerime sahraların kumları dolmuş
Dost bildiklerim hep düşman olmuş Ne etsem tek ben bana kalıyorum Ellerle ise boş hayallere dalıyorum Yıllar yılları durmaksızın kovaladı Garip gönül bocalamaktan bıkmadı Rüzgar yıkacak bu bedeni artık neredeyse Hak biraz da gülüş ihsan eylese Bu dünyada gülmedi şu yüzüm Doğruluktan şaşmadı bu özüm Neyleyim hiç dinletemedim sözüm Oldu işte olsun a gönlüm a gözüm Sevdim olmadı,sevmedim of yar! Ben hep yaralara merhem sar... Bana ise,varsa tek benden fayda var Bayar kardeş bu yaşam insanı bayar Uzun yollar tükendi,kısaldı gayrı Ümit bekleyiş teferruat hayırı Boşuna arama bulunmaz o vefa Ancak sonuçta kara yerde sefa. 23.05.2008.İzmir. Müfide Decdeli. |
fakat sevmek bi savaş kadar zordur
bu zorluğu çileyi ve aşkın çocukları hasret ve çileyi
görüyorum hep şiirinizde
güzeldi çok
sevgilerle