Yollar
Arşınlanırken yıllar
Her geçen anı besteliyordu
Beyan edilen bir iklim kuşağını hatırlatıyor

Bir şey vardı
Adımlarımız vaktiyle büyürken
Çabamız hırsa dönüşürken hali hiç bilmeden

Giderek
Yaşıyoruz ötekiler misali
Okuduğumuz nakaratın sezgisi
Sessiz itirazsız öğretilen itaatlerin hadsizliği

Evet,
Yaşıyoruz ne amaçlıyoruz
Bizler doğruluğu anlamadan edebiyatını yapıyoruz

Bir şekliyle
Yaşadık işte ama doğru ama yalan
Her neyse arandığım mefkûreyse adımlarım sessizce

Bir hedef
Netleşmedikçe ki olsa sedef
Ne çıkardı avuntularla can olsa telef

Ölüm
Yakalayıp ardından baktırsa
Ne derler vehimi her yanımızı kuşatsaydı

Oysaki
Bizim kendi dünyamız vardı
Onunla sörf ederdik unutulan vakti buldukça

Kendimizle
Yüzleşmek vuku bulunca
Sinemizde sır olarak kalanlar sürgünü sebebiyle

Aşmıştık
Kendimize has dünyamızda
Dağları tepeleri enginliğinde ummanı denizleri

Şelale
Muhayyilelerini haldeki hevesi
Ölümün eşsizliğinde tefekkürsüz bir ruhla eşliğini

Nice
Özlemlerimiz yaşadığımız hasreti
Durdurmayı başaramadım sine-i gözde akan o seli

Melal-i hal
Dirliğimiz, aşka nazar edişimiz
Çaresiz kalıyor düşlerde ölüm bizlere bir el verse de