~hüzn’aver kırlangıçsızlık anksiyetesisöylendi imitasyon şair “Kırlangıçsız bi’şiir yazmalıyım bu kere” obsesif ve hüzne bulaşmamış dizeleri olmalı kalktı taa kuzey kutbuna gitti üşenmeden (hayalen azizim hayalen) kırlangıçlar yoktu (bir yerde okumuştu kırlangıçların olmadığı nadir yerleri kuzey kutbunu da oradan bildi) penguenler vardı hüzün de vardı hüzün taşımak kırlangıçlara münhasır değilmiş anladı neyse dedi imitasyon şair hüznü gerçek bir şairden okuyalım: “Hüzün ki en çok yakışandır bize Belki de en çok anladığımız” söylendi imitasyon şair : “hüzne boyanmış hayatlara şahidiz ondandır hüzne gönüllü iltisakımız” Farzımuhal |