Bahar yine bu yıl neşesiz geldi
Topraklar aç yağmuru yok suyu yok
Ekin toprak birbirine küsmüşler
Kökeni yok başağı yok dalı yok

Boz yel esti yaprakları savurdu
Sıcak yaktı toprakları kavurdu
Toprak ana nebatatı doğurdu
Kendisi aç doyuracak gücü yok

Allah yağmur vermez ise ot olmaz
Koyun kuzu ot olmayınca doymaz
Aç hayvanlar yavrusuna bakamaz
Yeraltı suyu azaldı dağın karı yok

Baharda ağaçlar rengarenk açtı
Yağmur yağmayınca kendinden geçti
Arı bal yok diye çiçekten kaçtı
Oda suskun kanadında balı yok

Şubat martta doğa kendine geldi
Nisan yağar diye hep yüzü güldü
Yağmur yağmayınca hazana döndü
Rabbim su ver yarını yok dünü yok

Bu yıl ozan İsmail inde tadı yok
Yeni bebek doğmuş henüz adı yok
Dağlarda çiğdemler nergisler açmış
Kopardım kokladım gülde koku yok


5 NİSAN 1999 İsmail Detseli
Konya merkez