Sen şiirlerimi susturdun!
Dilimin döktüğü
Kalemimin yazdığı sözcüler
Yüzüme vurur oldu sevgisizliğini
Ne mektuplar yazarım
ne şiirlere gülümserim
Bana bakışların çivi misali
Duygularımın yorgunuyum
Kalemime kalbime gönlüme
Kinini kustuğun,
Sen şiirlerimi susturdun.

Utandığım, sustuğum!
Aklıma gelen her sözcük, gözümde damlalara dönüştü
Boynumu büktüm yutkundum
Vurulduğum sevdiğim utandığım
Senelerimi verdiğim
İçimde derin, derin mezar kazdığım
Kendimi sevgisizliğe diri, diri gömdüğüm
Sevgimin aşkımın abidesi diye taptığım sen,
Sen şiirlerimi susturdun.


Seni yazmak için bir telaş vardı
Sonra yazmam için yüreğime sordum
Öyle çok kanayan yaralarım vardı ki,
Hangisini yazsam ki,
Söyleyemediğim sebebimdin sırrım oldun
Ve sen
Sen şiirlerimi susturdun..


28.04.2018 Manisa