Içimdeki hasret ağacı
Aysız yıldızsız gece
Çöktü üstüme Göz nemli kirpikler ıslak Büyüttü içim de hasret ağacını Düşünceler taş gibi ağır Konuşturmadı dilimi Sessizliğe mahkum olan Cümleler Ateşledi hüznün fitilini Dile geldi eldeki kalem Sessizce içini döktü Arkadaşı kağıda Mülteci gibiydi o gece Bende ki umutlar Bir bir göç ediyordu Bende çok uzaklara Bedenim olduğu yerdeydi Yarınlar için kurduğum düşler Halen sürgündeydi Hayallerim başka bahara Kalmış gibiydi Düşlerim içim de özgür Geleceği yerde kelepçeliydi Zaman ise kilidi Açılır mı açılmaz mı bilemem Tem menim inşallah Açılır yönündeydi Sözlerim makama bir dilekçeydi Beklemekte başka bir şey elimde Gelmezdi |
Hasret rüzgarına kapılmış gibiydi dizeler, güzeldi.
Kutluyorum.
Saygılarımla