Can...!
Neyleyim kan bağını,bana can bağı gerek
Kara günde yanımda,olan can;bana candır! Kandaşın damarında,geziyorsa Engerek; Ömür boyu yanında,gezen sinsi düşmandır! Çıkıp gelir yabandan,ummadığın birisi İsterse beyaz olsun,ister siyah derisi Canına can olmuşsa,teferruat gerisi Anne karnında gibi,güvendiğin Vatandır! Katran karası gece,yalnız bırakır seni Ruhuna kuşku dolar,korku sarar bedeni Çözmeğe çalışırsın,nedensiz bir nedeni O an sana "Nasılsın?"diyen kimse;o candır! Yüreğin mezar dolar,tanıdıkça insanı Nereye gömeceksin,bunca nankör şeytanı? Arkamdan pusu atan,tuzak kuran Mervanı Bir cadde kaltagina, değişmeyen hayvandır! Ne ukala bir gavat,ne kaprisli bir sürtük, Çıkmasınlar yoluma,hoşgörü kapım örtük Can olan ;baş üstüne,yüreğimde dört dörtlük Diz çöküpte canımı,sunacağım insandır! Ozan karapece |
Sade bir dil, akıcı bir anlatım, vurgular yerli yerinde
yürekten gelen bir sesleniş. kutlarım...