KILIK KIYAFET
Çocukluğumda mangal kokardı evimiz
Oturamazdık dumanaltı olurdu bahçemiz Bir gün sordum dedeciğim nedir bu koku İki damla gözyaşıyla dedi ki, bu soysuzların boku Seksen darbesi yeni olmuştu dibimiz askeri alan Mahvettikleri ülkeyi kurtaracaklar yalan üstüne yalan İnsanlar Filistin askılarında elektrikle ampul gibi yakıldı Temmuzda Tanklarla meydanlara inen aynı akıldı Kimi parmaklarını kimi aklını kaybetti işkenceden geçerken Unuttu Sosyalist dostlarım her gece sofralarda içerken Hani o zaman savaşınız Emperyalizme karşı verilmişti Kurtuluş Savaşı ruhu yıllar sonra Temmuzda dirilmişti Görmez misin şimdi küresel Emperyalle aynı saftasın Beynini yedirdiğin içkiden olsa gerek hep aynı laftasın Gerilemiş aklın yaşlılıktan körleşmiş artık gözlerin Nerede kaldı duvarlara yazdığın ihtişamlı sözlerin İmf’ye Hayır diyordun ve özgürlük Halklar ve ekmek Böyle olurmuş demek ki düşüncelerle birden çökmek Kimin bu üstüne giydiğin sana dar gelecek kıyafet Rakı balık boğaz tamam da sofra kimin, kimin bu ziyafet Savunduğun Halkçılık ama Halk gitmiş kalan Cılık Kapitalizm Sosyalizm elele Fahişe gardrobundan kılık |